Dag 6 (10 april 2012)

Sjow, ondertussen is dit alweer de 6e dag dat we in Suriname zitten. Gaat toch best snel. Maar we hebben natuurlijk nog veeeeeele dagen te gaan! ;)

Zondagochtend zijn we naar de kerk gegaan. Dat was echt heel gaaf. Het geeft gelijk een vertrouwd gevoel. Allereest moest je elkaar een hand geven voordat de dienst begon. Daardoor voel je je gelijk welkom. De liedjes die er werden gezongen konden we ook allemaal meezingen. Het waren allemaal bekende nummers. Er werd ook een psalm gezongen. Ik wilde het op dezelfde snelheid zingen als ik gewend was, maar zij zongen het veel snellerl!! Dat vond ik eigenlijk wel stukken beter klinken, maar dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening ;) Ook zeiden we met de gemeente de geloofsbelijdenis hardop. Dat vond ik ook wel mooi. Vooral de zin "Ik geloof één heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen" sprak me dit keer erg aan. Ook de kerk in Suriname hoort bij deze éne kerk. Of we nu in Nederland of in Suriname in de kerk zitten, we zijn allemaal één! Gaaf toch! :)

Na de dienst kwamen heel veel mensen ons ook een hand geven en een gezegende Pasen wensen. Op die manier voel je je er gelijk helemaal bij horen. echt leuk!

Soms gaan ze na de dienst met elkaar eten. Nu wat dit ook het geval. Ook de nieuwe mensen waren van harte welkom, dus wij bleven ook lekker eten! De mensen waren echt heel aardig. Je merkt echt dat deze mensen anders zijn, anders dan de mensen die we op straat tegen komen. Je merkt gewoon gelijk dat deze mensen een ander doel hebben. Hetzelfde doel als wij! ("Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept." Fillipenzen 3:13,14)

Ook hebben we in de kerk weer veel nieuwe meiden ontmoet. Echt hele aardige meiden, waarmee we vaker zullen gaan optrekken.

Gister zijn we dan ook met die meiden van de kerk wezen zwemmen. Het was gister de eerste mooie dag die we meemaakten. het was wel elke keer heel warm, maar dit was de eerste dag dat het zonnetje scheen! Het was dus heerlijk in dat zwembad!

En dan nu het verhaal waar jullie natuurlijk allemaal op wachten..... het kindertehuis :)

Vandaag zijn we er voor het eerst geweest. Tja.. wat moet ik erover zeggen.. het ziet er allemaal wel heel oud uit, je ziet echt dat ze geen geld hebben. zelfs de stoelen die er staan zijn allemaal kapot. Er is echt te weinig geld, dat merk je gelijk. Ik heb zelfs gehoord dat ze het eten gedoneerd krijgen. het brood krijgen ze van winkels die het over hebben. Dus hebben de winkels niks of weinig over, dan hebben ze ook geen eten. Zo erg is het.. maar wat me wel op viel was dat de kinderen wel vrolijk waren. Ze kwamen gelijk naar ons toe met allemaal vragen over ons. Je merkte echt dat ze het heel leuk vonden dat er weer nieuwe "tante's" (zo noemen ze de vrijwilligers, stagaires en mensen die daar werken) zijn. Het zijn zoveel kinderen. Ze kunnen natuurlijk nooit de aandacht en liefde krijgen die ze nodig hebben. Dat is wel heel zielig. Maar aan de andere kant, de kinderen zijn vrijwel allemaal uit huis geplaatst, dus thuis hadden ze het nog veel slechter.

Tante Lottie is nu de moeder van de kinderen. Zij woont in het tehuis en is ook de enigste die er overnacht. Mijn eerste indruk van tante Lottie was wel dat ze heel aardig is. Ze heeft echt een hart voor die kinderen.

Wat ga je je eigen leven toch waarderen als je dit ziet.. Het idee dat die kinderen geen toekomst hebben vind ik het ergste.. Wat komt er van die kinderen terecht als ze 18 zijn?

Mirjam en ik gaan morgen 2 kinderbijbels kopen en die meenemen naar het kindertehuis. Het lijkt ons heel gaaf om met die kinderen uit de Bijbel te lezen en van Gods liefde te vertellen. Ik denk dat er niets beters is wat we die kinderen kunnen meegeven, dan te laten zien hoeveel God van hen houd. Dat Hij een toevlucht voor ze is als ze het moeilijk hebben. Ik geloof dat God ons daar echt wil gebruiken om Zijn liefde aan die kinderen te laten zien. Dat kunnen we natuurlijk niet alleen. Maar God helpt ons wel :)

Toen we weer weg gingen, gingen die kinderen ons ook gelijk uitzwaaien. Het zijn echt schatjes.

Ik heb nog geen foto's gemaakt in het kindertehuis. Dat doe ik wel over een paar weken. Het staat een beetje stom om gelijk overal foto's van te gaan maken daar. Dat wordt niet echt gewaardeerd denk ;)

Verder hebben we vandaag niet veel gedaan. Mirjam heeft wel heerlijk voor me gekookt :P

Oja.. Moet je kijken hoe goed al het muskietenspul helpt..

Echt heel fijn.. Zelfs mensen op straat zitten ernaar te staren alsof ze nog nooit een muggenbult hebben gezien!! >:(

Mirjam gebruikt het muggenspul echter liever voor andere doeleinden:

 

Nu Mirjam toch al het muggenspul heeft opgegeten zijn we maar even overgegaan op iets anders.. Kijken of dit de muggen wel op afstand houd!:

Zow, gisteravond kwam er trouwens toch een gillende keukenmeid mn kamer binnenstormen!!!!! Zat er een gekko in Mirjam haar kamer.. hehe :P

Nou, dat was het wel weer zo'n beetje! :D

 tot de volgende blog!!